Ia bi urte negoziazioen ondoren, Europako Parlamentuak ofizialki onartu zuen EBko karbonoaren mugak arautzeko mekanismoa (CBAM) bozkatu ondoren. Horrek esan nahi du munduko karbono inportazioen gaineko zerga ezarriko dela eta CBAM faktura 2026an izango dela indarrean.
Txinak merkataritza-protekzionismoaren erronda berri bati aurre egingo dio
Finantza krisi globalaren eraginpean, merkataritza-babesaren txanda berria sortu da, eta Txina, munduko esportatzaile handiena izanik, oso kaltetuta egon da.
Europako eta Amerikako herrialdeek klima eta ingurumen gaiak mailegatzen badituzte eta "karbono tarifak" inposatzen badituzte, Txinak merkataritza-protekzionismoaren erronda berri bati aurre egingo dio. Karbono-emisio estandar bat nazioartean, hala nola, Europako eta Amerikak "karbono-tarifak" ezartzen dituena, eta beren interesetan dauden karbono estandarrak ezartzen dituzte, beste herrialde batzuek ere "karbono tarifak" inposatu ditzakete, eta horrek ez du merkataritza gerra eragingo.
Txinako energia handiko esportazio produktuak "karbono tarifak" gaia bihurtuko dira
Gaur egun, "karbono tarifak" inposatzeko proposatzen duten herrialdeek, batez ere, Europa eta Amerika bezalako herrialde garatuak dira, eta Txinako esportazioak Europara eta Amerikara ez dira kantitate handiak izateaz gain, energia handiko kontsumitzen produktuetan kontzentratu dira.
2008an, Txinako Estatu Batuetara eta Europar Batasuneko esportazioak izan ziren batez ere produktu mekanikoak, altzariak, jostailuak eta lehengaiak, guztira, 225,45 milioi dolarreko esportazioekin eta 243.100 milioi dolarreko esportazioekin, hurrenez hurren, Txinako esportazioen% 67,3 eta% 67,3 Estatu Batuetara eta Europar Batasuneko esportazio guztien% 66,3.
Esportazio produktu horiek gehienetan energia kontsumitzen dute, karbono handiko edukia eta balio erantsiko produktuak, "karbono tarifak" errazak dira. Munduko Bankutik egindako ikerketa-txostenaren arabera, "Karbono-tarifa" guztiz inplementatuta badago, Txinako fabrikazioak batez besteko tarifa bat izan dezake nazioarteko merkatuan, esportazioetara bideratutako enpresentzako kostuak handitzea eta esportazio bolumenaren% 21eko beherakada handitzea lortuz.
Karbono tarifek eraginik al dute ehungintzan?
Karbono tarifek altzairuzko, aluminio, zementu, ongarri, elektrizitatearen, elektrizitatearen eta hidrogenoen inportazioak azaltzen dituzte eta industria desberdinetan duten eragina ezin da orokortu. Ehungintza industria ez da zuzenean karbono-tarifak eragiten.
Beraz, karbono tarifak etorkizunean ehungintzetara hedatuko al dira?
Hori karbonoen tarifen politikaren ikuspegitik ikusi beharko litzateke. Europar Batasuneko karbono-tarifak ezartzeko arrazoia "karbono-ihesa" saihestea da - EBko enpresek emisio murrizteko neurri nahiko larriak dituzten herrialdeetara transferitzea (hau da, industria-lekualdaketa). Beraz, printzipioz, karbono-tarifak "karbono ihesak" izateko arriskua duten industrietan soilik zentratzen dira.
Industriak "karbono ihesak" izateko arriskuan daudenak, gaur egun 63 jarduera ekonomiko edo produktu biltzen dituen zerrenda ofiziala da.
Orokorrean, altzairua, zementua, zeramika eta petrolioaren fintzea bezalako industriekin alderatuta, ehungintza ez da emisio industria handia. Karbono tarifen esparrua etorkizunean zabaltzen bada ere, zuntzetan eta oihalei bakarrik eragingo die, eta oso litekeena da olio fintzea, zeramika eta papera bezalako industrien atzean sailkatzea.
Karbono-tarifak gauzatu baino lehen urteetan behintzat, ehungintza industriak ez du zuzenean eragingo. Hala ere, horrek ez du esan nahi ehungintza esportazioek ez dutela Europar Batasuneko oztopo berdeekin topatuko. EBk bere "Ekonomia Zirkularreko Ekintza Planaren" politikaren arabera garatu zituen hainbat neurri, batez ere "Ehungintza estrategia iraunkorra eta zirkularra", arreta eman behar zaio ehungintza industrian. Etorkizunean EBko merkatuan sartzen diren ehunginek "atalase berdea" zeharkatu behar dutela adierazten du.
Post ordua: 2012- 16-2023